«وَمَا کَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ»[1] ترجمه: مردمان ملت واحدی بیش نبودند (بعد‌‌ها) مردمان دو گروه شدند و با هم اختلاف پیدا کردند.
«وَمَا تَفَرَّقُواْ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَآءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ»[2] ترجمه: (پیروان پیغمبران پیشین) گروه گروه و دسته دسته نشده‌اند مگر بعد از علم و آگاهی. و این تفرقه‌جویی تنها به خاطر ستمگری و کجروی در میان خودشان بوده است.
انسان از آغاز ولادتش مانند بسیاری از جانداران دیگر، از جمله اسلاف او، گروه زی بوده است. اما از آن جا که این موجود جدید بر خلاف گذشتگان دو بعدی بوده و افراد آن، توانایی داشته‌اند که به صورتهای مختلف زندگی کنند. از همان بدو پیدایش به برنامه‌ای در حد نیاز زمان احتیاج داشته‌اند تا روابط و رفتارشان را تنظیم نمایند.
در این جا مطلبی که می‌خواهیم مطرح کنیم این است که در تحلیل تاریخی ما، انسان در آغاز پیدایش به صورت امتی واحد زندگی کرده که رابطه افراد این گروه با رابطه‌ی بقیه‌ی جانداران گروه زی در کیفیت تفاوت داشتند و به نحوی بود که در جهت پویایی و تکامل که مخصوص افراد این گروه است، آن را یاری دهد و این پیوند و همبستگی به خلاف افراد جانداران گروه زی دیگر آگاهانه و اختیاری بوده نه غریزی. اما در زمان گذشته و از طرفی افراد این گروه چندان زیاد شده‌اند که تأمین نیاز‌‌های خوراکی امت به آسانی مقدور نبوده (بر خلاف گذشته) و از طرفی با پیشرفت انسان در مسیر تکاملی‌اش، زنگی، رنگ ساده‌ی اولیه‌ی خود را از دست داده و روابط بین افراد صورت‌‌ها و اشکالی نسبتاً پیچیده پیدا کرده است و از جهتی چون این پیوند اختیاری و آگاهانه با پیوند غریزی افراد یک گروه جانداران دیگر فرق داشته، افراد امت، توانایی فکری و عملی به هم زدن صورتهای روابط موجود و آوردن صورتهای تازه از روابط را داشته‌اند. به واسطه‌ی این جهات، افرادی به فکر ستم نسبت به دیگران و گرفتن امتیازات مادی و معنوی یا هردو افتاده‌اند و از این زمان اختلافات و فرقه‌گری‌‌ها پیدا شده است و بدین ترتیب برای اولین بار در تاریخی که نمی‌توان دقیقاً زمان آن را تعیین کرد، امت واحدی که پیرو یک دین و برنامه بوده‌اند به گروه‌‌های فکری و سیاسی و اجتماعی و ... تقسیم شده و هر گروه (به وسیله‌ی عده‌ای برتری‌طلب) برای خود فرقه‌ای به وجود آورده‌اند.
اما باز در هر زمان خداوند پیامبرانی فرستاده که هم فرقه‌‌ها را به حالت امت واحد برگرداند و هم در عین وحدت و یکنواختی اصول اساسی فکری و عقیدتی، برنامه‌ای پیشرفته به تناسب پیشرفت انسان و پیچیده شدن روابط او در اختیارش قرار دهند. باز برتری‌طلب‌‌ها از پیشرفت این برنامه‌‌ها که مایه‌ی وحدت و زندگی یکنواخت و بدون امتیازات افراد بوده، جلوگیری کرده‌اند. « فَآمَنَت طَّآئِفَةٌ مِّن بَنِی إِسْرَائِیلَ وَکَفَرَت طَّآئِفَةٌ[3]ٌ» ترجمه: آنگاه گروهی درک کردند و پذیرفتند و گروهی پس از درک کردن به مقابله پرداختند.
و باز از اینجا فرقه‌گری گسترش یافت و آن طائفه‌ای هم که حق را پذیرفتند و از دیانت زمان خود پیروی کرده‌اند، پس از گذشت زمانی کوتاه یا طولانی، باز به همان علت برتری‌طلبی و امتیازجویی بعضی از افراد، غالباً به فرقه‌‌های مختلف تقسیم شدند و ... و در هر زمان عاملان تفرق چون برنامه الهی را با امتیازجویی‌‌های خود ناسازگار می‌دیدند با وسایل و صورتهای گوناگون می‌کوشیدند تا مردم را از آن برنامه بیگانه سازند در نتیجه گاهی شرایط خیانت فراهمتر بود و دشمنان خلق اصل برنامه را به طور کلی نابود می‌کردند و به اقتضای هوی و هوس خود بر جامعه‌‌ها حکم می‌راندند و گاهی شرایط، اجازه‌ی این اندازه خیانت را نمی‌داد و حداکثر کار خودکامگان تحریف و تغییر برنامه بود و در جهتی که هوس‌‌های برتری‌طلبانه آنان را تا حد امکان ارضا نماید.
قرآن در زمانی آمد که علی رغم در اوج بودن فساد اجتماعی و انحطاط روابط گوناگون بشری، رشد طبیعی بشر تا آنجا رسیده بود که به خودکامگان نه مجال از بین بردن این برنامه را می‌داد و نه فرصت تحریف و دستکاری آن. قرآن در زمانی آمد که بشر از لحاظ رشد طبیعی به جایی رسیده بو که اجازه ندهد تا دشمنان مثل گذشته‌‌ها برنامه‌ی بهروزی و سعادت او را از دستش بگیرد و یا مخدوش سازند اما هم چنین که خود قرآن به برتری‌طلبان تاریخ خطاب می‌کند که «جَآءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُکُمْ اسْتَکْبَرْتُمْ»[4] ترجمه: آیا این روش شما نبوده که هرگاه پیامبری برنامه‌ای آورده که با هوی و هوس‌‌های شما سازگاری نداشته با استکبار و برتری‌طلبی به مقابله با او برخاسته‌اید.
کسانی که امتیازجو و برتری‌طلب‌اند تا از این خصلت ضد بشری دست برندارند نمی‌توانند که (به اصطلاح خودشان) اراذل و اوباش باید هم‌رتبه و حتی هم‌مجلس آنان باشند و زندگی این مستضعفان از جهت مادی و معنوی هم سطح زندگی آنان گردد.
آیات مورد استفاده:
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - قرآن کریم؛ آیه‌ی 10 یونس.
[2] - قرآن کریم؛ آیه‌ی 14 شوری.
[3] - قرآن کریم؛ آیه‌ی 14 صف.
[4] - قرآن کریم؛ آیه‌ی 87 بقره.
نظرات
کاک احمد ره‌حمه‌تی خوات لێ بێ به‌ڵام ئه‌وه‌ی تۆ دژی هه‌لوستی توندت گرت روویدا
نام نوار: هنر ذوق جمال دوستی و. . . شماره نوار: 246-2. . . <br /> زه‌جره‌وه دانم خۆ ئه‌گه‌ر هه‌زار بێگانه زه‌جرم بدا وه‌ک ئه‌وه نیه که مناڵم زه‌جرم‌بدا، جا دور بێ له ئێوه یا خوا عه‌زیزی مناڵیشم‌و هه‌ر کام له ئێوه‌یش ئه‌وه‌سه که ئاره‌زویکم کردگه‌و زه‌حمه‌تیکم کیشاگه‌و به‌شکه ئێوه خاس بن، وه‌ک خوه‌م نه‌ون،زه‌جره خوا نه‌که‌رده ئه‌گه‌ر یه‌کی له ئێوه عه‌یبیکتان بوێ، فره تاڵه، خو وه‌ک ئه‌وه نیه خۆ بێگانه بیوی ئینسان ناره‌حه‌ت نه‌وێ به عه‌یب بێگانه‌یش، وه‌لێ عه‌یب عه‌زیزێ، عه‌یب جیگه‌ی ئومیدێ یه‌کجار ناخوه‌شه. بلاتشبه یا]انها ترمی بشر کالقصر[ ئای ئای ئای‌ئه‌مه قه‌سره‌که‌ی خۆمه ئه‌و گشته مه‌ردمم خسته بیگار و ئه‌و گشته عاله‌مم تاڵان کرد ئه‌ی داد و بێ داد. چونکه ئه‌و وشترگه‌ل زه‌رد ره‌نه، ئه‌وه وا له کوردی و فارسی مانای پی ئیژی جه‌ممازه، فه‌وقه‌لعاده ئه‌رزشدار بوگن له ده‌وره‌ی جاهلییه‌ت حیجازا. ئه‌وانه بو عامه ]. . . . تکوی‌بها جباههم و جنوبهم [ئه‌م را خاص ) . . . . . را(به‌ش ئه‌وانیش‌په‌وچی له به‌را ئه‌فه‌ر موی ] ترمی بشر کالقصر[ له‌و دوا] کانه جمال صفر[ به ته‌ور خاس تر عه‌ین ئه‌ویته ئه‌و وشتر گه‌له وا] و لکم فیها جمال حین تریحون وحین تسرحون [ چه‌نیک موهیممه له‌به‌ر چاوی، چه‌نی ناره‌وای کرد، تا ره‌وییک، رانیک)بو وشتر وا بزانم ران سه‌حیحه، ره‌وی بو ئه‌سپو ئه‌م جوره چت گه‌له ئیژن، به‌لی بو یه‌ک سم ئیژن، بو دو سم ران. ( رانیک وشتر گه‌ل زه‌رد ره‌نی نیا یه‌که‌و که بگه‌رنوغوروری پی بفروشیتو نازی پی بفروشی ناوخه‌لکا. گرگه‌ل ئاگر عه‌ین وه‌ک وشتره‌کانی‌ئه‌ی هاوارئه‌م وشتر گه‌له من خه‌ریکم دلیان پی خوه‌ش ئه‌که‌م، چه ئه‌م خه‌ریکه تی‌عه‌زاوم ئه‌دا، چه ئاگره. موته‌وه‌ججیه بون ئه‌م ئایاته چه‌س؟ به‌لی، په‌نا به‌خوا، په‌نا به‌خوا له‌و ره‌نج به خه‌ساریه ره‌نج به خه‌ساری خراو ئه‌وه‌سه. بچینه سه‌ر باسه‌که که به شیعر مه‌ربوته. قورئان ئه‌فه‌رموی ) و الشعرآ یتبعهم آلغاون ( ده‌ره‌جه‌ی نه‌قسه‌کانیان ) ا لم تر انهم فی کل واد یهیمون وانهم یقولون مالا یفعلون . . . . . . . ( زه‌وق‌شیعر زه‌وقیکه خوا داگیه له‌و مه‌فهوم عام جه‌مالا واوتمان. جه‌مال دوسی خوه‌ی خه‌یره، ئه‌مینیته سه‌ر ئه‌وه چون ئیستفاده‌ی لی بکه‌ی. مومکینه کاورا خراو ئیستفاده‌ی لی بکا، بیکاته شهر بو خوه‌یچی و بو خه‌لکیچ که شهر گه‌وره‌ی هه‌ر خوه‌ی ئه‌گری. پرسیار: بو گشت که‌سی نیه؟لازم ناکا، نه‌خه‌یر ئه‌م زه‌وقه جور جور گه‌له گشتی بو گشت خه‌لک نیه، بی حه‌ساون، قابل شومارش نیه زه‌وق گه‌ل قه‌لبی. وه کولله‌ن مه‌سئه‌له‌ی ترمان بو راجیع به‌ئیستیعداد گه‌ل ، ئیستیعدادگه‌ل‌فره و فراوان گشتی به گشت که‌س نه دریاگه، ده‌لیله‌که‌یشمان وتگه بوتان وه گشتیچی له یه‌ک ده‌ره‌جا نه‌دریاگه، بانو خواری هه‌س ئه‌ویچه ده‌لیلمان وتگه، وه زو فره به‌رله ئینقلاب ژنه‌فتگتانه نه‌واره‌که‌ی. به‌لی به هه‌ر حال وابزانم نه‌واریچمان هه‌س راجیع به حیکمه‌ت ئه‌مه که خوا ئیستیعدادگه‌لی جورجور داگه به به‌شه‌ر. له‌و دوا یه‌ک جوره ئیستیعدادیش له عیدده‌یکا بوی ته‌فازول هه‌س، دانه دانه‌یک فره له بانن. له‌ودوا ئاسار شه‌ری بو دونیا وه ئاسار خه‌یری، وه ده‌لیل ئه‌وه که ئه‌مانیچه هه‌ر ره‌حمه‌ته، له حالیکا عه‌مه‌له‌ن سو ئیستفاده‌ی لی ئه‌کریی ئه‌م گشته ته‌فازوله وا له‌دونیا هه‌س ته‌وزیحمانداگه گشتی با بوگزه‌رین. به‌لی له‌و زه‌وقه زه‌ریفه ئیلاهیه که به‌یان بیری بیرازنیته‌و، خود به‌یان چه نیعمه‌تیکه! له‌و دوا بیرازنیته‌و به ته‌عبیرگه‌ل بان، چونکه شیعر به ته‌عبیرگه‌ل ساده‌و مه‌عمولی ناوی، به ته‌عبیرگه‌ل فره‌بان ئه‌وی. بیرازنیته به وه‌زن، بیرازنیته‌و به قافیه، یانی ئه‌و گشته زه‌وقه‌بخاته کار. ئه‌ی بو چه بو خه‌یال بافی، بو هیچو پوچ، بو خراو وتن، بو سه‌رله‌مه‌ردم شیوانن ) فی کل واد یهیمون ( هه‌رچی پوچه‌و هه‌رچی ناحه‌قه گشتی‌ئه‌گریته خوه‌ی. هه‌س هه‌ر پوچ ئیژی، خه‌رواری شیعری هه‌ر وه‌ک خه‌رواری نه‌صری قه‌رانی‌نایژی هیچ، زه‌رافه‌تیچ ئه‌وت. ئه‌و جلوه‌گه‌ل نیعمه‌ته ). . . . . . . ( حاسل، هه‌ر په‌نا به خوا خراو ئیژن ). . . . . . . . . . ( سه‌ر ئه‌شیونن له خه‌لک. له‌و دوا به حه‌ساو قسه‌و ته‌عه‌ههودیش، قسه‌ی به‌ره‌و باسکیکه‌و ته‌عه‌ههودی به‌ره‌و باسکیکه. من وامه‌و من ئه‌مه شاخمه‌و من ئه‌مه بالمه‌و من وا ئه‌که مو من وا ئه‌که‌م، عه‌مه‌لیچی یا هه‌ر نیه یا به‌و بارا هه‌س. ئه‌وه چه‌س؟ ئه‌وه شیعر عورفیه په‌وچی له به‌را مه‌زمومه‌که‌ی لی زیاده چونکه‌عورف وای کردگه. ئیژی ئه‌و جومکه عه‌ره‌بیه ). . . . . . . . . . . ( که‌له ته‌عبیریک نابار له فارسیا کرددیان شیعر موزون ). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ( ). . . . . . . . . . . . . ( زه‌ریف نیه‌ته‌عبیره عه‌ره‌بیه‌که‌ی فره ره‌ساس شیعر عورفی ئه‌وه‌سه به‌روه ویژریاگه خه‌یال بافی‌لیباسی زه‌ریف له به‌ر خه‌یالات له به‌ر درو ده‌له‌سه، ئه‌ما هه‌ر چه‌ن عورف وایه کردوی‌ئایا به شه‌ریک نیه که بتوانی له‌م نه‌عمه‌تگه‌له خاص ئیستفاده بکا ئائیتر ئه‌م‌نه‌عمه‌تگه‌له هه‌ر واقعه‌ن خاصیه‌تیان نه ما هه‌ر بونه! مه‌نفی؟ ناوالله. ئه‌گه‌ر ئه‌لعان بیژن شه‌ش میلیارد نفوس هاله کوره‌ی زه‌وینا له نیعه‌مه‌تگه‌لی غه‌له‌ت ئیستفاده بکه‌ن ئه‌وه نیشانه‌ی ئه‌وه نیه که بیژی ئه‌و نیعمه‌ته هه‌ر واسه خوه‌ی ئیترتازه خاصیه‌تو فایده‌ی نیه هه‌ر شه‌ش میلیارده‌که گشتیچی غه‌له‌ت ئیستفاده بکانه‌وه‌لله هه‌ر نیعمه‌ته هه‌ر خیره‌وهه‌ر به‌ره‌که‌ته صه‌لاحیه‌ت ئه‌وه‌یه هه‌س ئینسانی په‌یا بوی خاص ئیستفاده‌ی لی بکا. ئه‌م نیعمه‌تگه‌له‌لیچه که‌فتگه‌سه یه‌کو شیعری پی دروس‌کریاگه له عورفا که ئه‌وه دوسفه‌ته عومه‌یه به بو نه‌ی ئه‌م سو ئیستفاده‌گه‌له‌وه نه‌وگه‌سه شهر بی خاصه‌ت له که‌فتگه قالبیکه ئه‌کرگی مه‌حته‌واکه‌ی ئه‌وه بی وا خه‌لک‌هه‌سیان وارایجه ئه‌کردی مه‌حته‌وای خاصی بو دروس که‌ی لیباسیکه ئه‌کردگی بیکه‌یته‌به‌ر نائه‌هلیک بیکه‌یته به‌رئه‌هلیک ) ا لا ا لذین امنوا( ئه‌مه ئه‌رزش ئه‌وه‌ل ئاخ بتوانیای وه‌ختی ته‌وضیحم بدای که ئیمان چه‌س چه ئه‌رزشیکه بو ئینسان ته‌باره‌ک الله که‌ی ئینسان لایقه ئه‌م خه‌یرو به‌ره‌که‌ته عه‌ظ‌یمه گه‌وره له‌وجودیا بی ئه‌کرگی ئینسانیک به‌ش بوا له‌و فه‌یضه گه‌وره ئیمان، ئیمان ئه‌و عه‌قایده‌زیهنیه نیه ئیمان ئه‌گه‌ر فره بوچکی که‌ینه‌و شه‌بیهه به‌و چرا روشنه که ئاوا فه‌ضاوده‌ورو به‌ر را گشت روشن ئه‌کاته‌و وه‌ختی ئه‌که‌فیته ده‌ره‌و نه ته‌نیا قه‌لب روشن ئه‌کاته‌و زیهنیچو غه‌رائیزیچو گشتی مونه‌ظ‌م ئه‌کا چت عه‌جیبه کاری له‌و دوا فیعلیه‌ت‌په‌ی کردن ئیمان که وتمان له ئه‌خلاقه‌و تی بو عه‌مه‌ل ) و عمل الصالحات ( با دامه‌رزی ئیمانه‌که باجیه بگری ئه‌گه‌ر نه مومکنه بو یته گه‌نجیک له ناو خاکاوه‌ک له شیعریکا هه‌س گه‌نجیک له‌کاتیکا بی ته‌کان ناتوانی ئه‌و گه‌نجه نجاته‌بان، عه‌مه‌لی له ته‌کابی بروز په‌یا ئه‌کا پشته وا نه‌ی که موره‌ته‌ب ئیمانه که تازه بکاته‌و دره‌خشانی بکاته‌و حه‌راره‌تی پی بداتو بو یته مه‌وجب ئه‌وه که عه‌مه‌ل هه‌رچی قه‌ویترو خاصتر بی) و ذکر ا لله کثیر ا(هاله نه‌ظ‌ه‌رتانا له‌و ته‌رحاپه‌نج ئه‌صل ئه‌خلاقیم دانیاگه به ناو ئوصول ئه‌خلاق ها نه‌ظ‌ه‌رتاناته‌رحیکه که دین ئه‌مه‌سه: عه‌قایدو، ئه‌خلاقو، ئه‌عمال، هه‌ر کام ئوصولیکی هه‌س و فروعیکی هه‌س. یه‌کی له ئوصول یه‌کجار گه‌وره‌ی ئه‌خلاق ذیکره، ذیکر ئه‌وه نیه که به زوان بیژم یاالله یاالله یاالله ئه‌مه خوه‌شه وه‌لیکن به چه شه‌رط له‌گه‌ل ذیکر دلا، بیلاته‌شبی. بیلاته‌شبی یاد ره‌فیقیکم چه وه‌ختی دیار بی باشه وه‌ختی به مه‌حه‌به‌تو تاسه‌وه بوی به ئاره‌زوی خه‌یره‌وه بوی به به‌رره‌سی موشکلاتو مه‌سائیلیه‌وه بی حه‌ل موشکلاتیو ته‌ئمین ئیحتیاجاتیه‌وه بی ئه‌و وه‌خته ئه‌و یاده بو ره‌فیقیک یادی حه‌ساویه ویلا چه له حضورخوه‌یا چه له پشت سه‌ریه‌و کاکه فلان دادا فلان ) حه‌ل ناوی ( بیلاته‌شبی موقایسه بکه‌ن له یاد مه‌خلوقه‌وه تا یاد خوا یاد خالق. چه‌نی فه‌رق ئه‌کا چه وه‌ختیک هه‌ر له به‌ره‌و ئیمان قال ئه‌کاته‌و پاکو ته‌میسی ئه‌کاته‌و چه‌رمگی ئه‌کاته‌و پوخته‌تری ئه‌کاته‌و عه‌مه‌ل زه‌ریفترو بی عه‌یبتر ئه‌کا وه‌ختیک ئه‌و یاره زه‌ریفته بیت، له به‌را دل جاله‌و دوا ئه‌گه‌ر زوانیش وتی خوه‌شه ئه‌گه‌ر نه، ئه‌مه‌سی له‌و دوا به ئیعتبار حه‌یات‌دونیا به ئیعتبار خاصو خراو به ئیعتبار حه‌قو ناحه‌ق مه‌سئولیه‌تیکی بی ته‌عه‌هودیکی بی. وه ئیلا ئه‌گه‌ر ته‌عه‌هودو مه‌سئولیه‌تیکی نه‌وی هه‌ر چه‌ن مه‌تله‌به‌کانیچی زه‌ریف بی‌ئه‌لبه‌ته که‌مه مه‌ط‌له‌ب واقعه‌نو زه‌ریف بی وه‌لی ته‌عه‌هود نه‌وی له‌کارا ئه‌مه ئه‌گه‌رفه‌رض وا بکه‌ین هه‌رچی مه‌ط‌له‌به که‌یش خاصو زه‌ریف بی ئه‌ما ته‌عه‌هودیکی نه‌وی ته‌عه‌هود له‌چا له‌ماکه حه‌یات به‌شه‌ر زولمه‌و عه‌دل ته‌واو، ئیتر له‌وه وا له دونیا بو حه‌یات به‌شه‌ری له ره‌وابط‌یان له ته‌ک یه‌کا ته‌صه‌ور بکه‌ین چتیک نیه له‌م دو که‌لیمه خالی‌بی، خارج بی یا زولمه یا عه‌دل له گه‌وره گه‌وره گه‌لیه‌وه بگره تا بوچک بوچک،روانینیکت که‌لیمه قصه‌یکت فکر کردنه وه‌یکت هه‌رچی عه‌مه‌ل ظ‌اهیرو باط‌ن به‌شه‌ره له ئیرتباتیان له ته‌ک یه‌کترینا یا زولمه نسبه‌ت به یه‌کتر یا ره‌عایه‌ت عه‌دله ته‌عه‌هود ئه‌وه‌سه‌که له به‌رابه‌ر زولمه‌و بیسی ) و انتصر من بعد ما ظ‌لم ( هه‌ر ئه‌و شیعره که‌له عورف خاصیا، چتیکه ئا به‌و جوره هیچ و پوچ، ئا به‌و چوار روکنه ئه‌مرا نوره، خه‌یره، به‌ره‌که‌ته. ئه‌مه ده‌ر ئه‌خا که ئه‌و نیعمه‌تگه‌له وا خوا داگیه به ئینسان نیعمه‌تگه‌ل جه‌مال دوسی ئه‌مرا فیعلیه‌که‌ی زیاتر میقداریک ته‌عاریفی هاتیا. چه‌نی‌ئه‌رزشدارن ئه‌وه وائه‌وینی شیعر ئابه‌و جوره‌سه ئه‌وه له به‌ر ئه‌وه نیه ئه‌ونیعمه‌تگه‌له بی ئه‌رزش بن وا خوا داگیه‌سه تو ئه‌و ته‌وانائی گه‌له له به‌ر ئه‌وه‌سه‌خراو ئیستفاده‌ی لی کریاگه تووه‌ختی ئابه‌م ئه‌رکانه‌وه ده‌س ئه‌که‌یته کار جا ئینشاالله شه‌رحو ته‌فصیلی بو خوه‌تان ئه‌م ئه‌رکانه چه‌نده موهیمه، ئیمان. عه‌مه‌ل‌صالح ذیکروالله ) . . . . . . . . (ئه‌و وه‌خته تماشا ئه‌که‌ی نوره، ره‌حمه‌ته، خه‌یره. به‌ره‌که‌ته. ئیتر له موقه‌دماتا ئه‌م میقداره که تا ئیسه وتمان به‌س بی به ئیذن خوای موته‌عال کار شیعره‌کان وام له نه‌ظ‌ه‌را هه‌س ئه‌گه‌ر ئیوه‌یش راضی بن ئه‌لبه‌ته خوب‌ئه‌وه وا له ط‌ه‌ره‌ف گلایکتانه‌و قصه‌بکه‌ن له‌ته‌ک منا له مه‌ورد مه‌سائیل مه‌کته‌با شورائیتر ته‌صمیم ئه‌گری. چونکه من به‌دیهیه ناکرگی ئه‌ویش له‌م شه‌رایط ئیسا ته‌ماس‌بگرم له‌ته‌ک ته‌واو عه‌زیزگه‌لو خوه‌شه‌ویسگه‌ل دیده‌و نادیدا بی. ناکریی. کارگه‌لم سپاردگه به‌وان، ئه‌وان هان له ده‌ره‌و، خوا ته‌وفیق خه‌یر به منیچو ئه‌وانیچو به گلایک‌بدا، ئینشاالله. به‌وه‌سیله‌ی ئه‌وان مه‌تله‌بگه‌لم ئیژم هه‌ر وا مه‌تله‌بگه‌ل خه‌لکیش به‌وه‌سیله‌ی ئه‌وان ئه‌گه‌یته من. ئه‌وه وا به کار مه‌کته‌ب مه‌ربوته، ئه‌گه‌ر ره‌ئی شورایش وابی وه ته‌سه‌ور ئه‌که‌م ره‌ئی ئه‌وانیش هه‌روا ئه‌وی ، ئه‌وه مه‌نتقیتره‌ئه‌وه‌سه که یه‌کجار ناکری شیعره‌کان‌بخوینمه‌و چونکه شیعر له‌ته‌ک نه‌سرا فه‌رقی هه‌س. سه‌حیح خوه‌ننه‌وه باشه، موهیمه، ئه‌و زه‌وقه وا خوا خه‌لاتی کردگه وه به‌شه‌ر که ئه‌توانی عیباره‌ت مه‌نزوم کا، له وه‌خت خوه‌ندنه‌وه‌یچیا ئه‌و زه‌وقه ره‌عایه‌ت بکریی‌ئه‌مجار جه‌ماله‌که‌ی ئه‌که‌فیته ده‌ره‌و. عیباره‌ت شیعری هه‌ر وه‌ک نه‌سری عادی‌ناخوینگیته‌و، مه‌کسگه‌لی که سورعه‌تو جه‌ریانات چتگه‌لی کی هاتیا که چکی فه‌رق ئه‌کاله ته‌ک خوه‌ندنه‌وه‌ی نه‌سر عادیا. ئیسه وا بزانم ده‌فته‌ریکیان ته‌واو کردوی ته‌دریسیو چتی، یا له ئاخرو ئوخریه‌و بی. ده‌فته‌ر دووه‌م ئه‌ساسه، له به‌را ئه‌وه‌مه ناردوه ده‌ره‌و، نه‌مه‌زانی که باقیه‌که‌ی په‌یا ئه‌وی، قسمه‌تی تری بو ئه‌وه که‌فتگه‌سه به‌ره‌و. به‌لی چونکه ئه‌و ده‌فته‌ر دووه‌مه یا ته‌واو بوگه یا ها له ئاخرو ئوخریا. ئیسه فیعله‌ن له به‌را ئه‌وه ئه‌خوینمه‌و، نه له‌به‌ر ئه‌وه که هیشتا ته‌کمیل نه‌وگه‌ونه‌دریاگه‌سه ده‌سه‌و بو ته‌دریسو ئه‌مانه له به‌را مه‌تن ئه‌وه بخوینمه‌و تا ئاخر، جاله‌و دوا ده‌فعه‌یک تر هه‌ر جیگه‌یکی خوه‌م زانیم موشکله، ته‌وزیحی گه‌ره‌که، یا هه‌رکام نه‌زه‌رتان وا بو ته‌وزیحی گه‌ره‌که، ته‌وزیحاتی له باره‌یه‌و بیژم. ئه‌مه ته‌وزیحی که هه‌سم‌ته‌سمیمی که هه‌سم ئه‌لئان نازانم ئیتر، نه‌وه‌الله ئیتر وه‌ختمان ته‌واو بو بو ئه‌وه‌که‌گه‌ره‌کم بی ده‌وری شیعره‌که بخوینمه‌و، با بگه‌ینه مه‌سائیل ترا. فره‌ی چتتان هاوردگه فرسه‌ت بوی بو به‌حثه‌کانمان به‌حث ئیسه ته‌واو ئه‌که‌ین، ئیتر ده‌فعه‌یتر موقه‌دده‌ماتمان‌ته‌واو کردگه، ئاماده ئه‌وین شیعره‌کان بخوینمه‌و. له به‌را ده‌وری بیانخوینمه‌و به ئیزن خوا، به به‌ره‌که‌ت ئیلاهیه‌وه، ئه‌مرا دوای ئه‌وه ته‌واو بو هه‌ر جیه‌یکی لازم بو،ئیحتیاجتان زانی، جه‌ماعه‌ت موعه‌لمگه‌ل مه‌ط‌ره‌حیه‌که‌ن که ئه‌وانه ئیزافه ته‌وزیحی گه‌ره‌که، به‌سه‌ر چاو ته‌وزیحه‌کانی ئه‌یژم. ) و صلی الله و سلم و بارک علی عبده ورسوله الکریم، امامنا و هادینا . . . . . محمد و آله و صحبه المخلصین و جمیع احبابه. سبحان ربک رب‌العز عما یصفون و سلام علی المرسلین و الحمدلله رب‌العالمین ( به سه‌ر چاو، ئه‌گه‌ر مه‌یلتان بوی بان چاو، ده‌ی وا بکه‌ن، ده‌ی خاسه وا بکه‌ن گیان حاضر. <br /> بسم اله الرحمن الرحیم عه‌رضو بوی هه‌رچه‌ن به ته‌ناسوب وه‌ختو به‌رنامه‌و نه‌واره‌که وام به صه‌حیح زانی که ئه‌و میقداره به‌حثه وا وتگمانه به‌سمان‌بی وه‌لی چتی که خوه‌م له نه‌ظ‌ه‌رما بو ئیوه پیشنهادی ئه‌که‌ن به جیگه‌س با موخته‌سه‌ریکیش بی باسی لی بکه‌ین. مه‌سه‌له‌که مه‌ربوته به‌م مانه موباره‌که‌که هاوه‌ریگه‌وه ئه‌گه‌ی مان نور مان به‌ره‌که‌تو ره‌حمه‌ت مان ره‌مه‌ضان. مانی که له‌یله تول قه‌دری هاتیا، خاصتره له هه‌زار مان ئه‌وه عه‌ده‌د ده‌قیق نیه یانی له هه‌رچی تره ئه‌ویچه ره‌حمه‌ت ئیلاهیه که ته‌عینی نه‌فه‌رموده ئه‌و شه‌وه موباره‌که‌وا ئه‌و نوره له لای خواوه هات بو به‌شه‌ر کام شه‌و له ره‌مه‌ضان بو. وه‌زاهیریچه‌و ئه‌وه‌سه هاله‌وئه‌واخریه‌و، بو چونکه ئه‌گه‌ر ته‌عینی بفه‌رموای فلانه شه‌وه به‌شه‌ر ته‌مه‌لو غافل مومکن بو گشت ره‌مه‌ضانه‌که به غه‌فله‌ت بداته سه‌ر ئه‌و شه‌وه چکی بکه‌فیته خوه‌ی ده‌ی ئه‌و له‌خو که‌فتنه فایده‌ی نیه با چکی ئه‌ماده‌گی قه‌بلی په‌یاکا، حه‌تا بو کارگه‌ل عه‌مه‌لی بو فه‌عالیه‌تگه‌ل عه‌مه‌لی ئینسان تابریک ته‌مرینو ئاماده‌گی قه‌بلی نه‌وی باش ناتوانی‌کار عه‌مه‌لی ساده که توزی سه‌نین بی ئه‌نجامی بدا ئه‌مجاچه‌بگه‌یته ئه‌وه که به‌رنامه‌یک ده‌رونیو قه‌لبی بی بو ئه‌وه‌که مه‌وجودیکه تا بویته ئینسان ئه‌وه له‌کوی‌فه‌عالیه‌تگه‌ل به‌ده‌نی له‌کوی. دیاره که هه‌روا یه‌ک له‌حزه بکه‌فیته خوه‌یو شه‌ومه‌ثه‌له‌ن بیژین بیسو یه‌کوم بیسو دوم هه‌رچی ته‌صمیم بگری بیژی با ئیمشه‌و ئیتر زینگ‌بی شه‌وم ئیحیای که‌مه‌و ده‌ره‌قه‌ت نای تا له به‌را چکی خوه‌ی ئاماده نه‌کردوی له به‌رئه‌م رازه که‌فتگه‌سه ئه‌واخر له‌یله‌تولقه‌در ته‌عینیش نه‌کریاگه. با ئه‌و ئه‌وایل ره‌مه‌زان چکی خوه‌مان پوخت بکه‌ینو ئاماده بکه‌ین بتوانین له‌یله‌تولقدر ئیستفاده‌ی فره‌تر بکه‌ین. چه بیژم له باره‌ی له‌یله‌تولقدره‌و چه‌س که ) خیر من الف شهر ( ته‌واو عومر به‌شه‌ر بگره نه‌ظ‌ه‌ر له‌و وه‌خته‌وه حه‌زره‌ت ئاده‌م وه حه‌زره‌ت حه‌وا)س ( خه‌لق بون هه‌ر بی به‌ره‌و خوار قه‌رنها، قه‌رنها، قه‌رنها گشتی به عونوان فه‌تره‌یک له حه‌یات به‌شه‌ر حه‌ساوکه تا ئه‌و له‌حزه وا نور قورئان هاته خواره‌و بوبه‌شه‌ر. عاط‌فی نایژم مه‌نط‌قی ئیژم مه‌جموع ئه‌و حه‌یاته که بوگیه به‌شه‌ر گشتی پرله نور پر له به‌ره‌که‌ت په‌یغه‌مبه‌ران ) علیهم الصلات والسلام ( پیغه‌مبه‌ر ره‌حمه‌ت بوگن هاتگن بو خوه‌شبه‌خت کردن به‌شه‌ر وه‌لی هیشتا گشتی حه‌ساو بکه‌یتو بیه‌یته یه‌ک و یه‌ک نوری لی دروس که‌ی له به‌رابه‌ر ئه‌و نوره‌و واله‌یله‌تولقدر نازل بو بو قه‌لب موباره‌ک موحه‌ممه‌د ) ص ( ته‌قریبه‌ن وه‌سه لامپی بوچکه‌له له‌به‌رابه‌ر نایژم خوه‌ره‌تاوه‌و له به‌رابه‌ر لامپی فره فره پر نوره‌و ئه‌مه به عونوان یه‌ک مه‌ط‌له‌ب عاط‌فی له روی مه‌حه‌به‌ته‌وه بوی نایژمی وه‌ختی ئیستدلالی‌بو بکه‌یتو به‌رره‌سی تاریخ حه‌یات به‌شه‌ر بکه‌یتو به‌شه‌ر که‌ی خاص بوگه که‌ی خراو بوگه چه چتگه‌لی باعیث خراوی بوگه‌و ئه‌و گشته کولولیو به‌دبه‌ختیوشه‌رو زولمو ناحه‌ساوگه‌له له لایکه کاخوده‌مو ده‌سگاگه‌ل بریاگنه‌سه ئاسمانا به‌زه‌حمه‌ت ره‌نج هه‌زاران وه‌ملیونها ئینسان موسته‌قیمو غه‌یر موسته‌قیم له لایکه و هه‌زارانو ملیونها ئینسان له بان خاک نمناکه‌و زندگیان کردگه له‌و دوا ئه‌م فاصله‌گه‌له له به‌ین چوگه‌و پاکه‌و بوگه‌سه‌و خوه‌ش بوگه روابط صه‌میمانه بوگه‌سه‌و. ئاوا خاص تماشای تاریخ بکه‌ی خاصه کانو خراویه کان خه‌یره کانو شه‌ره‌کان هه‌ل سه‌نینی، تماشا ئه‌که‌ی هه‌رچی خه‌یرو نورهاتگه بو به‌شه‌ر فه‌قه‌ت به وه‌سیله‌ی په‌یغه‌مبه‌ران بوگه ) علیهم الصلا و السلام (به‌لی ئینسان گه‌لیکیش بوگن موصلیح خه‌یر خوا دلسوز خه‌لک له غه‌یر په‌یغه‌مبه‌ران به‌عزیک موسته‌قیم له سه‌ر ریگه‌ی په‌یغه‌مبه‌رانه‌و به‌عزیکیچ نه‌والله موسته‌قیم له‌سه‌رریگه‌ی ئه‌وانه‌و نه‌وگن هه‌ر وا خه‌یر خواه‌یک بوگن بی ته‌عه‌هود نسبه‌ت به‌دینیک واقعه‌ن دلسوزیش بوگن خه‌یر خواه بوگن خه‌یر خواه بوگن وه‌لی خاص ئینسان بناسیتو مه‌سائیلو ته‌حه‌ولات ئینسان ته‌شخیص بده‌ی ئه‌وینی هه‌ر وا ئه‌وانه وا له سه‌ر ریگه‌ی په‌یغه‌مبه‌رانه‌وه رویگنو ئیصلاحیان کردگه هه‌ر مه‌ربوط به خود په‌یغه‌مبه‌ران ) علیهم‌الصلات و السلام ( موصلح گه‌لتریش‌هاتگن هه‌ر چیکیان کردگه هه‌ر ئه‌ثه‌ر ئه‌وانه‌گه‌یگه‌سه ناو به‌شه‌ر تازه چتیک فیر بوگین براکانم عه‌زیزه‌کانم ئه‌مه به ته‌واویه‌قینه‌وه ئیژم زه‌ره‌یک عاط‌فه‌ی تیانیه به خوای موته‌عال نگاهوروانین خه‌یریک که‌لیمه‌ی خه‌یریک له‌زوان مولحیدیکه‌و نایته ده‌ره‌و ئیلا ئاثار په‌یغه‌مبه‌رانه مولحیدئیژم مولحیدیک که ئینکار خواو ته‌واو په‌یغه‌مبه‌ران ئه‌کا ) علیهم الصلا و السلام (ئه‌گه‌ر جاریک روانی خه‌یریکی بو بو ئینسانیک که‌لیمه‌ی خه‌یریکی وت به ئینسانیک‌تماشا ئه‌که‌ی ئه‌جرو رحمه‌توبه‌ره‌که‌ته‌که‌ی بو په‌یغه‌مبه‌ران) علیهم الصلا و السلام ( ئه‌وه ئه‌ثه‌ر ئه‌وانه بو ئه‌ها زوو به‌رله ئینقلاب بو له‌م باوه‌ته‌وه که موقایسه‌ی عیلمو ئیمانمان ئه‌کرد به‌حثیکمان کرد وا بزانم له‌م نامه جا به‌لی له‌م نامه‌ی ئه‌خیرا راجع به‌و کتاب وضعیت آخر و ئه‌مانه نوسیگمه ئیشاره‌یک هه‌س به‌م‌سابیقه که ئه‌و وه‌خته باسمان کردگه وه‌ختی ریگه‌ی شه‌ریک ئینسان یا ئینسانگه‌لیک‌دای ئه‌مه‌رزینن ئه‌مه به ته‌ور ط‌ه‌بیعی ئیستمرار په‌یا ئه‌کا مه‌گه‌ر وه‌ختی چتی بی سه‌د دروس کاو له به‌ینی بوا په‌یغه‌مبه‌ران بوگن ) علیهم الصلا و السلام (). . . . . . . . ( خراویان‌هه‌رچی توانیگیانه گرتگه هه‌ر ئه‌نازه له هه‌ر میقداریک له ناوبه‌شه‌را خه‌یرونوریان هاورگه‌سه‌و دوباره ناو به‌شه‌ر ئه‌گه‌ر ئاوا نه‌ووای ده‌ی به‌شه‌ر دوابریاگه هه‌ر به شه‌را ئه‌رویو به‌شه‌ر، به‌شه‌ر، به‌شه‌ر. به بار شه‌را ئه‌روی کرده‌وه‌ی په‌یغه‌مبه‌ران ) علیهم الصلا و السلام ( نه‌وی روژ به روژ خراوتر ئه‌وی ده‌ی زه‌ره‌ئیک ئیتر ته‌حه‌ول ط‌ه‌بیعی خراوی ده‌ل وای لی تی زه‌ره‌ئیک ئیتر خه‌یر له باط‌نو ظ‌اهیر ئینسانیکا نه‌مینی که‌لیمه‌ی خه‌یر نه‌یته زوانیا. ) دوای دلوی ئه‌وه‌لی عشر. . . . دووه‌م (. ئه‌وه وا ئه‌وینن به‌عضه ئینسانیک که رابط‌ه‌یان نیه له‌یه‌له په‌یغه‌مبه‌رانا ) علیهم الصلا و السلام ( حه‌تا مولحیدیک بی جار جار که‌لیمه‌ی خه‌یر ئیژی، ئه‌وه چه‌س؟ فه‌رهه‌نه‌که ئه‌گه‌ر حه‌ره‌که‌ت دینی نه‌وی چونکه دین فه‌رهه‌ن نیه ئه‌وه‌یچه تول ئه‌کیشی بیژم چه‌نی سه‌تحیانه‌س که‌ره‌کت بی به فه‌رهه‌ن به‌شه‌ر ئیصلاح که‌ی‌مه‌یمون په‌روه‌ریه. بوگوزه‌رین، حه‌تتا عالمه دینیه‌کانیچ هه‌ر ئیژن فه‌رهه‌ن، فه‌رهه‌ن. یانی چه؟ بوگوزه‌رین. وه‌لی به هه‌ر حال مه‌یمون په‌روه‌ریش نسبه‌ت به خراوی هه‌ر خاسه، مه‌یمون‌خاس په‌روه‌ده بوی فه‌رهه‌نی خاس بوی که ئینسانگه‌ل له به‌ر عورف خاس بون له‌ناوفه‌رهه‌ن به‌شه‌ریا، هیشتا مه‌فهوم خاس خوه‌شه‌ویسه به‌لای خه‌لکه‌و، مه‌ی‌فهوم خراوناخوه‌شه‌ویسو مه‌نفوره به‌لای خه‌لکه‌و، په‌س عه‌لا ره‌غم ئه‌م گشته خراویه، فلانه چت خاسه ئه‌گه‌ر سه‌د ده‌رسه‌د له گشتیکا نه‌وی وه‌لی له بازه چتیکا هه‌س مه‌نه‌له‌ن مه‌حه‌به‌ت خاسه بی مه‌حه‌ببه‌ت خاسه بی مه‌حه‌به‌تی خاس نیه، ئه‌م مه‌فهومه هه‌س له ناو به‌شه‌را عه‌دل‌زولم خراوه شه‌جاعه‌ت خاسه ترسه‌نوکیو خویریه‌تی خراوه، ئه‌م مه‌فهوم ده‌له وا جیگه‌ی‌گردگه، به‌لی: حه‌ه‌کت دینی نیه چه‌ندین حه‌ره‌که‌ته وه‌لی حاله‌ت فه‌رهه‌نی په‌یا کردگه. یانی چتیک راکیدو بی حه‌ره‌که‌ت. ئه‌وانه‌سه ئه‌ویته باعیث ئه‌وه فلانه مولحیدیک به‌ئیخلاصیشه‌وه من نایژم به‌عضیکه‌س هه‌ن که بو ته‌ظ‌اهور بو ریا بو مه‌حبوبیه‌ت بو خود شیرینی بلی. ئه‌وه ئه‌ویته موجب ئه‌وه مولحیدیک ریه‌ی ئه‌که‌فی له‌وه چتیک بیژی که‌به‌شه‌ریه‌ت پی ئیژی خاسه ئه‌وه‌سه چونکه به‌شه‌ریه‌ت به‌بونی ته‌علیم په‌یغه‌مبه‌رانه‌وه )علیهم الصلا و السلام (ئیژی فلانه چت خاسه ویلا ئه‌گه‌ر ته‌علیمات ئه‌وان نه‌وای وه‌ختی ئائه‌وگشته هه‌ر ئه‌لعان له دونیای خوه‌مانه دروو فه‌سادو هه‌رچی چته رایجه‌ئاخری هه‌ر ئه‌وه خاس ئیتر ئه‌سله‌ن ده‌ی ده‌ی وای لی هات. زوتریش هه‌ر وا بزانم دوای ئینقلاب بو راجع به خاسو خراو، ئه‌سله‌ن ئیمکانی نیه مه‌فهوم په‌یا کا خاسو خراوغه‌یر له ته‌ره‌ف خواوه نه‌وی، هه‌ر چی بیژی زولم ئه‌که‌ی له به‌شه‌ر. مه‌گه‌ر ئه‌وه خوا ته‌عیینی کا، ئه‌وه خاسه، ئه‌وه خراوه. ئه‌رزشگه‌ل ئیلاهییک که په‌یغه‌مبه‌ران ) علیهم‌الصلو والسلام ( ئیبلاغیان کردوی به به‌شه‌ر که فلانه چت موسبه‌تو فلانه چت مه‌نفیه،وا جیگه‌ی گردگه له ناو به‌شه‌را، که کابرا فره‌فره زالمیش بی، حه‌ز ئه‌کا خوه‌ی عادل نیشان بدا فره دروزنیش بی، حه‌ز ئه‌کا خوه‌ی راس ویژ نیشان بدا دزیش بی،خائینیش بی، موته‌قه‌للیبیش بی، مه‌ردم خله‌تینیش بی، گران فروشیش بی، حه‌ز ئه‌کاخوه‌ی ئینسانی سالم نیشان بدا. ئه‌وه چه‌س؟ ئه‌وه ئاثار کار په‌یغه‌مبه‌رانه ) علیهم‌الصلا و السلام ( جا هه‌ر وا که ئه‌مه ئیژم به ئیدعایک عاط‌فی نایژم به حه‌ساو ئیژی وه ئه‌گه‌ر خاس گه‌ره‌کمان بی روشنی که‌ینه‌و ته‌واو مه‌نتقیو یاشکرا فره تول ئه‌کیشی هه‌ر به‌و جوره‌یچه ئیژم ته‌واو ئه‌و گشته نورو ره‌حمه‌تگه‌ل له ط‌ه‌ره‌ف خواوه له‌ئاناده‌مه‌وه تاعیسا ) علی جمیع الانبیا والصلا و السلام علی جمیع‌عیباد الط‌الیحین (حه‌ساوی که‌ی به‌یه‌که‌و نوریکی لی دروس که‌ی له به‌رابه‌ر ئه‌و نوره وا له‌و شه‌وه موباره‌کا ) انا انزلناه فی لیله المبارک ( نازل‌بو بو موصط‌ه‌ناو موختار خوا له ناو به‌شه‌را هه‌ر و خوا له ناو نازل موصط‌ناو موختارخوا له ناو به‌شه‌را هه‌ر وه‌سه بیژی مه‌سه‌یه‌ن لامپبک سی شه‌معی له به‌رابه‌ر لامپی پانصه‌شه‌معیه‌و ئه‌گه‌ر گه‌ره‌کمان بی چتیک بیژین که هیچ جه‌نبه‌ی موبالغه‌یکی تیا نه‌وی‌ئیحتمالی نه‌وی به‌لکه ئه‌ونه مه‌حکه‌م بی چکی لاخوارگی بگرین ئه‌و وه‌خته ئیژی سی شه‌معیه له به‌رابه‌ر کام سی شه‌معیه‌و حه‌ساویچی که‌ی ده‌رئه‌که‌فی واسه، فره‌س‌جه‌نبه‌گه‌لی هه‌س یه‌کیکیان ئیژم ) دامت بدینا ( ئیمام بوسیری ره‌حمه‌تو به‌ره‌کات خوای لی بی ) دامت لدینا فعاقت کل معجزه ـ من النبیین اذ جات و لم تدم (که‌لا مه‌کانیان ئه‌و که‌لامه ئیلاهی ده‌له وا هاتگه بویان مه‌نزور ئه‌وه‌سه ئه‌و که‌لام‌که‌له له ئیختیاریانا بوگه نه‌ما نه ها به کولی هیچتیکی نه‌ما یا ده‌سکاری بو. ئه‌مه ساده‌ترین چتیکه که ئه‌زانین چتی که ناپایداره له به‌رابه‌ر چتیکه‌و که‌پایداره وه‌سه حه‌د ئه‌قه‌ل بگری که‌م له به‌رابه‌ر فره‌وه بی ئه‌ده بی ناکه‌م ئه‌سته‌غفیرالله ئه‌وه له به‌ر خراوی به‌شه‌ره نه‌ماکن ناپایدار بون نسبه‌ت به‌مه‌قام‌په‌یغه‌مبه‌ران ) علیهم الصلا و السلام ( ) لانفرق بین احدا مینهم (ئه‌لبه‌ته ئه‌وه‌له ئیمانا هه‌س ویلا ته‌فاضولو ده‌ره جات) فضلنا بعضهم علی بعض (ئه‌وه به خوا مه‌ربوته ئیمه وه‌ظ‌یفه‌مان ئه‌وه‌سه گشت ئه‌زانین سه‌رچاوکه‌ی خه‌یرو نور بودن و موبه لیغ ره‌حمه‌ت خوا بوکن بو به‌شه‌ر. هه‌زار جار ئیمانم هه‌س به ئاوه‌میش هه‌ر وه‌ک ئیمانم هه‌س به موحه‌مه‌د ص ده‌ی جا ئاده‌م میکه ئه‌وه‌لین ره‌سوله له ناو به‌شه‌رامه‌علومه چه‌نی مه‌سائیل ساده‌و ئیتبدائی له ط‌ه‌ره‌ف خواوه بو هاتگه که‌ی موقایسه ئه‌کرگی له ته‌ک قورعانا وه‌لی بو من له ئیمانا چه فه‌رقیکی هه‌س ئه‌و ئه‌نازه که وه‌حی هه‌ر کام له په‌یغه‌مبه‌ران بو من حوججه‌ته قورعانیش هه‌روا حوججه‌ته ئه‌وه‌یچه‌به‌حثیک نیه قورعان ناسیخ نیه بو ئه‌ویان نه، قورعان نسبه‌ت به شه‌رایه‌عتر ئمه‌ینه‌ن وه‌سه نسبه‌ت ئه‌حکام خوا نسبه‌ت به خوه‌ی، گشت ئه‌وانه وحوججه‌تن شه‌رایعتر به‌شه‌رتی که موط‌مه‌ئین بی، فه‌قه‌ت قورعان موهه‌یمنه بو نه‌سخ به‌عضی له ئه‌حکام ئه‌مه نوکته‌ی موهیمیکه خاس موته‌وه‌جیه بن هه‌روا چکیه‌یک ئیژمو ئه‌روم. به‌لی ته‌وه‌جوه‌تان کرد نه دیانه‌تگه‌لتر به‌ط‌اله‌و نه‌وگه رساله‌تگه‌لتر باط‌ل نیه ئومه‌تگه‌لتر باط‌ل نین. ته‌فاوه‌ت ته‌کلیف. ئایه‌ی قورعانیش ئه‌وه بو خود ته‌ورات ئه‌فه‌رموی ) بما استحفظ‌وا (له باره‌ی ته‌وراته‌وه ئه‌فه‌رموی ) انا انزانا التورا فیها هدی و نور، یحکم بهاالنبیون الذین السلموا للذین هاده‌ا الر با نیون و الاحبار بما اشتحفظ‌وا من کیت الله‌و کانوا علیه‌شهد آ. . . . . 44 مائد ( له‌ودوا یانی نه‌سله‌کانتر)عاآستحفظ‌وا ( هه‌ر ئه‌ونه له‌وان ئه‌ون مه‌سئولیه‌تیان بوگه خوه گشتی کامل نه‌گه‌یگه‌سه ده‌سیان ئه‌و میقداره وا حه‌فاضه‌تی سپیریاگه‌سه ئه‌وان، ئه‌وان مه‌سئول بوگن له سه‌رئه‌وه ). . . . ( ئه‌مه که چونکه ته‌غیرو ته‌حریف بوگه له کوتو با ئیتر ره‌سالفه‌تگه‌ل‌باتله ئه‌مه قسه‌ی غه‌له‌تیکه هیچکام له‌مانه دروس نیه هیچ دیانه‌تی نه‌سخه‌و نه‌وده‌هیچ رساله‌تی باط‌له‌و نه‌وگه گشتی موعته‌به‌ره‌و حوججه‌ته ئه‌ما قصه له میقدار سه‌لامه‌تیانه وه بو که‌سانی که زیاتر حالی ئه‌ونو زیاتر به‌له‌ون ته‌کلیف فه‌رقه ئه‌کانسبه‌ت به‌وانه ) به‌سه چاو منیش نه‌ظ‌ه‌رم واسه که زو ته‌واوی که‌م بان چاو ئه‌لعان‌ته‌واو نه‌که‌م ( ئه‌وانه وا خاصتر ئه‌زانن ته‌کلیفیان جوریتره هه‌ر له داخل ئیسلاما:که‌سیکه ئه‌زانی ئه‌و مایعه‌ئه‌وه، ئه و مایعه شه‌راوه ته‌کلیفی فه‌رق ئه‌کا له‌ته‌ک‌ئه‌و که‌سا که نازانی هه‌تکی وه‌سه شاه هه‌ر وا که‌سیک که به‌له‌وه له ته‌واو مه‌سائیل دین تا ئه‌و که‌سه وا بازی له مه‌سائیل دین ئه‌زانی فه‌رق ئه‌کا ده‌ی هه‌ر به‌و جوره له مه‌جموع په‌یره‌وان ره‌ساله‌ت ئیلاهیا که‌سی فره‌تر ئه‌زانی ته‌کلیفی فه‌رق ئه‌کاتا که‌سی که‌متر ئه‌زانی نه ئه‌مه ئه‌وه وا فه‌قه‌ت چکی له ته‌ورات یا له ئه‌نجیل یا حه‌تتامه‌سه‌له‌ن وه‌ک سابئین ئیسه‌یچه هه‌ر ماگن به‌خه‌یال خوه‌یان له ره‌ساله‌تگه‌ل تریا له‌ره‌ساله‌ت حه‌ضره‌ت یه‌حیا چتیک ئه‌زانن بیژم ئه‌وه باط‌له وه‌له‌و له‌زات خوه‌یچیا باط‌ل بی ئه‌و به ئیخلاصه‌وه ئه‌ی ئه‌ونه فره پایبه‌نده خوای موته‌عال له ئاخره تا به حه‌سه‌ب ئیخلاصمان ئه‌وه‌سه ئه‌فه‌رموی سابقوا فی الخیره( ) ماستبقوا الخیرات84مانده( به‌گشت ئه‌فه‌رموی ئه‌ی ئومهتگهل موخته‌لیف، باشه ئه‌مه به‌رنامه‌ی ئیلاهی وه‌ضع بوگه‌بوتان تو که‌فتیه سه‌ر له‌وه ئه‌و که‌فته سه‌ر ئه‌وه ئه‌وکه فته سه‌ر ئه‌وه هه‌ی موسولمان هه‌ی مه‌سیحی هه‌ی یه‌هودی هه‌ی سابیئی هه‌ی ته‌واو ئه‌وانه هان له مه‌سالیکا هوشتان‌بوی موسابقه بده‌ن له ته‌ک یه‌کترینا به مه‌حه‌کی خاصتر بن، ئه‌وه ئه‌رزشتان پی ئه‌دا، فره‌س ئه‌م مه‌سا ئیله تول ئه‌کیشی له‌ونه غه‌له‌ته ئه‌م جوره قسه‌گه‌له ناو موسولمان‌گه‌لا رایج بوگه که هه‌رچی ئوممه‌ته به باط‌ل ئه‌زاننو . . . . وتی کاورای له‌ک چوه‌و بان مه‌نبه‌ر هه‌روا خولا صه‌یک ئیژم . بووه مه‌ردم عه‌وام موناس هه‌ر به ئاواتو ئاره‌زوگه‌ل دل خوه‌ش ئه‌ون ) و منهم امیون لا یعلمون الکتاب الا امانی و ان هم الا یضنون ( که‌ئه‌وانیش هه‌ر مه‌عزورن چون ) فویل للذین یکتبون الکتاب بایدیهم (نه‌بو ئه‌وان‌ئه‌ونه فه‌قیرن یه‌هودی هه‌رچی بی ئه‌ویش له موسولمان له له‌تکه عه‌لیو لاهین ته‌صویریه کرد که ئیمه چه ئایه‌نده‌ی خاصیکمان هه‌س له روژ قیامه‌تا خوای موته‌عال له بان ته‌ختیکه‌و دا ئه‌نیشیتو عه‌لی له لای ده‌س راستو له بان ته‌ختیکه‌و موحه‌مه‌د له لای ده‌س چه‌پیه‌و له بان ته‌ختیکه‌و له‌و دوا گشت په‌یغه‌مبه‌ران هان لینا ئومهتگهل تیرن ئه‌وه‌ئیزانی له ناو گه‌وره‌گه‌ل گشتی وت یه لومه‌ت ئاده‌مه خوا ئیژی بوه‌ن ئه‌رای جه‌هه‌نه‌م). . . . . . . . ( ئه‌وه ئومه‌ت کیه ده‌ی هه‌رچیکی حه‌تتا وتی ئه‌وه ئومه‌ت قه‌وسه‌که‌ژنه‌فتگیانه ناو حه‌ضره‌ت غه‌وث له‌لای ئیمه و خوه‌شه‌ویسه ئومه‌ت قه‌وقه‌وسه وتی بوه‌ن‌ئه‌رای جه‌هه‌نم جه‌ماعه‌تی تریان هاورد خوا سوئالی کرد ئه‌وه ئومه‌ت کیه وتیان ئومه‌ت ئه‌میر) امومنینه‌سه‌وریک خواوه‌ت بوه‌ن ئه‌رای جه‌هه‌نه‌م حه‌زه‌ت عه‌لی قوربانی بم ) گوشی‌تیز بوت ( وت چوه، چوه، چوه. داخوریه مل خواکا بوچه وه‌گیان توهویچ نه‌وه‌تم‌وه‌تم بوه‌ن ئه‌رای به‌هه‌شت، داخ داخانم غالب قه‌ضاوه‌تگه‌ل عالمه دینیه‌کانمان ئاواسه کوره وه‌لا وا نیه ئه‌وه ئومه‌ت موحه‌مه‌ده بوه‌ت ئه‌رای به‌هه‌شت ئه‌وه ئومه‌ت موساس بوه‌ن ئه‌رای جه‌هه‌نه‌م نه‌وه‌لا ) کلهم اییه لوم القیامت فردا . . . . . کل امری بماکسب رهین112 طور( هه‌ر که‌سی حه‌ساو خوه‌ی ئه‌لاحه‌ده‌س بوه‌ن ئه‌رای به‌هه‌شتو بوه‌ن ئه‌رای جه‌هه‌نه‌م ده‌س جه‌معی نیه به‌لی یا دوکته‌ر گشتیان حه‌ق هه‌ر موعته‌به‌ریش هه‌ر چیکی حه‌ق ماوی‌هه‌ر حوجه‌تیش بو ئیمه فره‌یک هه‌س که قورعان ئیگه رنیته‌و ئیتر ئه‌و دیاره ئه‌وه موط‌مه ئینه له هه‌ر وه‌ختیکیچا تا نه‌سی نه‌وی له‌وه که خاس ئه‌وانه . یامه‌نسوخه ) چون قورئان مهیمن، موهه‌یمنه یانی ئه‌وه، یانی نه‌سخ به‌عزی حه‌رامه‌که موهه‌یمنه که‌یانی ئه‌وه یانی نه‌سخ به‌غر و الحرامه که موهه‌یمینون عه‌له‌ید. موعته‌به‌ره بو ئیمه‌حوججه‌ته‌له ته‌وراته بوه له ئینجیلا بوه له سوحوفا هه‌رچی گشتی حوججه‌ته مه‌گه‌روه‌ختی بزانین نه‌سخه‌و بووه به‌م ئیقراره‌وه که گشت ئاوا موحته‌ره‌من نه بی ئه‌ده‌بی بکه‌ین نسبه‌ت به مه‌قام ئه‌وان ئیژن که به مه‌نط‌یق حه‌ساوی بکه‌ی گشتی له به‌رابه‌رنوریکه‌وه که له له‌یله‌تول موباره‌که له‌یله‌تول قه‌درا نازل بوه وه‌سه ئه‌و لامپه‌بوچکه له به‌رابه‌ر ئه‌و لامپه گه‌وره‌وه ده‌لیله‌کانیشی فره‌س یه‌کی ئه‌و ده‌لیله بوچکه که‌وتم ئه‌وه‌ها دائیم هه‌ر که‌سی مه‌یلی هه‌س خوه‌ی قال بکاتو پوخت بکاتو بیکاته‌ئینسانو خوه‌ی خوه‌شبه‌خت دونیاو قیامه‌ت کا، خوه‌شبه‌خت به‌وه نایژن خوه‌شی بی، ره‌فاهی بی، ساقو سالم بی، زه‌رقو به‌رق زندگی بی، بای سیل بدا، نه‌وه‌لله. خوه‌شبه‌خت له سه‌ر خه‌رمانا له به‌را به ئینسانیه‌که‌ی خوه‌یه واقیعه‌ن ئینسان، بی به‌گانه‌که‌ی گشتتان ) و انذ یقنهم من العذاب الادنی دون العذاب الا کبر لعلهم یرجعون ـ 12 / سجده( ئینسانی موئمین بزانی موته‌عه‌حیده‌و صادیقه له یه‌ک شکه‌نجا فره فره‌دلخوه‌شتره تا کابرا هاله‌بان کاخو قه‌صرو قصوره‌و ئه‌و ئه‌کاو نه‌هیه‌کاو ئیط‌اعه‌تیه‌که‌ن به خوای موته‌عال فره خوه‌شتریه فره ئاسوده‌تره. قصه له ئاسوده‌گیو خوه‌شی واقعیه نه رواله‌تیو خو خله‌تانن ). . . . . ( به‌دبه‌خته نبه ئه‌ونه دلی خوینه‌ئه‌و گشته زولمو ناحه‌ساو ئه‌کا ده‌ی هه‌ر ئه‌یکا به‌شکه چکی خوه‌شتری بی چه هه‌ر به‌دبه‌خت تره هه‌ر له دلو ده‌رون خوه‌یه‌و. سه‌رف نه‌ظ‌ه‌ر له رواله‌ت خوه‌شه‌گه‌ل ئه‌وه ظ‌اهیریکه پیکه نینو رواله‌ت خوه‌شه، فره هال زه‌جرا، له‌و دوا مه‌نط‌قی و ئینسانیچ تماشاکه هه‌رکه خوه‌ی خوه‌ی ئه‌رزیابی نه‌کا ئینسان ئه‌رزیابی ئینسانگه‌ل بکا. مه‌شه‌له‌ن موقایسه‌ی بکه‌ین کی دیوی مه‌رحوم شیخ نیظ‌امیکمان بو له لسنا ده‌ره‌جه‌ی عالی بی له گوشه‌ی حوجره‌ییک له مزگت حاجی شیخ حه‌مه‌باقرا جاهو جه‌لالی ئه‌وه بو سه‌ماوه‌رو به‌نو بساط‌ه‌که‌یو قاوله‌مه‌و وه‌سایله‌که‌ی له پال ده‌سیه‌وه بو له ئوتاقه بوچکه‌له‌یک و فه‌رشی ده‌ی له به‌رابه‌ریچه‌و مه‌سه‌له‌ن شا حه‌ساو بکه‌ین له دلو ده‌رونا که خو ئه‌سله‌ن قابل موقایسه نین ئه‌و چه‌نی شادو خوه‌شوه‌خته به‌و گشته فه‌قرو ته‌ن‌ده‌سیه‌وه شای بیچاره چه‌نی به‌دبه‌خته له‌مه‌وا له‌ویچه بوگوزه‌رین حه‌ساو ئه‌زریابی ئینسانگه‌ل بکه‌ین کامی له نه‌ظ‌ه‌ر ئیما خوه‌شبه‌خته‌تره کامی ئینسانتر ئینسان خوه‌ی ناخله‌تنی چتگه‌ل ظ‌اهیری به‌مایه‌ی خوه‌شبه‌ختی بزانی له‌وه‌لله ، ئه‌گه‌ر ریگه‌ت دورس‌نه‌ویو ئینسان نه‌وی خوا نه‌که‌رده ژن خاست بی به‌دبه‌ختی شوی خاست بی به‌دبه‌ختی ئه‌گه‌رئینسان خاس بی ژنت ئه‌وانه بی بیلاته‌شبی بی ئه‌ده‌بیه بیوه ژنی مه‌شهور به نازه‌ریفی وه‌لی له به‌ر خاطر ریعایه‌ت دل خوه‌یو خانه‌واده‌ی بیعه‌مه‌ر ئیسلام ) صلوا الله وسلام علیه و اله ( ئیزدواجی له ته‌کا بکا. ئه‌گه‌ر ژنه‌که ئاوا بی ئه‌ونه نازه‌ریف بی هه‌ر چیک هیجوی کاره هه‌ر ره‌دی بکاته‌و باوک هیجوی بکال ه عاله‌م هه‌ر ره‌دی بکاته‌ووه‌لی په‌یغه‌مه‌ر خوا ) صلوا والله و سلام علیه و اله( له به‌ر سه‌عاده‌ت ئومه‌ت‌ئیزدواجی له ته‌کا بکا، ئه‌گه‌رلا ژنت ژنی ئاوابی وه‌لی ئینسان بی والله خوه‌شبه‌ختی‌ئه‌گه‌ر شوت پیریک بی رقو ته‌قو لارو بی دارو بارو هه‌ژارو برسیو روتو هه‌ل کزیاگ‌وه‌لی واقعه‌ن تو ئینسان بی واقعه‌ن له ده‌رون خوه‌ته‌وه موئمین بی فره خوه‌شبه‌خت تری له‌وه وا شویکی هه‌س له ناو کاخو قه‌صرو قصوراگه‌لا عه‌یاشیو خوه‌ش گوزه‌ه‌رانی ئه‌کا. ئه‌مانه ئه‌شی موئمینانه وه‌ها که بو دیگه‌ران قه‌ضاوه‌ت ئه‌که‌ین له خوه‌یشمانابیوینین و قه‌ضاوه‌ت بکه‌ین تا ئه‌و وه‌خته خاس حالیمان بی ئه‌گه‌ر نه وه‌ختی ئینسان زه‌ره‌بینتان دیده بو ئه‌وه‌سه چت ریزی پی بوینی، دور بین زه‌ره‌بین ئه‌وانه، ئه‌شی‌چکی فاصله‌که دور بکه‌فیته‌و به‌حه‌سه‌ب بوردی تا بوینی ئه‌گه‌ر چت فره نزیکه‌و بکه‌یته‌و پیه‌و نایوینی، ئه‌گه‌ر تو هه‌ر خوه‌ت بوینیو خه‌لک نه‌وینی خاسو خراوی ناوینی، ته‌شخیص ناده‌ی. بو ئه‌وه ته‌شخیص بده‌ی خوه‌شبه‌ختی چه‌س به‌د به‌ختی چه‌س چکی دور تماشاکه تماشای خه‌لک بکه ئه‌وا باش موته‌وه‌جی ئه‌وی باش بوت ده‌ر ئه‌که‌فی هیچوه‌خت نه‌شوی خاس نیشانه‌ی خوه‌شبه‌ختیه نه‌ژن خاس نیشانه‌ی خوه‌شبه‌ختیه نه‌مال مه‌دره‌ک دوکترراو نه‌وق دوکتوری بخه‌یته بان یه‌ک ته‌خه‌صوصگه‌ل جور جور بخه‌یته بان یه‌ک‌عامیل خوه‌شبه‌ختیه چه‌ته‌صه‌وری بکه‌ن له نه‌عمه‌تگه‌ل دنیا گشتی نیعمه‌ت ئه‌رزشداره له‌ذات خوه‌یا ئه‌گه‌ر که‌فته ده‌س ئینسان وه‌لی هیچکامی خوه‌ی مایه‌ی خوه‌شبه‌ختی نیه‌خوه‌شبه‌ختیه‌که‌ی خود ئینسان به خود خوه‌یه. ئه‌گه‌ر خود خوه‌ی خوه‌شبه‌خت بو ئه‌وه‌له‌ن به‌عضی له وانیه گه‌ره‌ک نیه ثانیه‌ن هه‌رچیکیچی بوی ئه‌زانی
به نام داور متعال<br /> خبر از کردستان ایران – بوکان 15/8/88<br /> در ادامه ی اخراج اهل سنت پیروان علامه احمد مفتی زاده - مرد پولادین زندانهای حکومت ایران - ، ازطرف هیات بدوی رسیدگی به تخلفات اداری کارمندان دادگستری آ.غ حکم اخراج دو کارمند رسمی اهل سنت دادگستری بوکان به نامهای : 1- محمد رئوف امینی 2- جعفر فقهی به جرم مبادرت به ترویج افکار کاک احمد مفتی زاده و شرکت کردن در مراسم احیای لیالی قدر رمضان ( 19/7/86) ، بتاریخ 14/7/88 صادر شد. – البته بعد از دستگیری و ضرب و شتم و بازداشت در سال 86 <br />